6 Aralık 2010 Pazartesi

Tüplü Fidan ile Açık Köklü Fidan Arasındanki Fark

Soru: Tüplü fidan ve köklü fidan arasındaki fark nedir?

Cevap:


Tüplü fidan:
Yılın 12 ayı ekilmektedir. Tüplü olması sebebi ile tutma oranı açık köklü fidana göre daha yüksektir.

Köklü fidan: Hem boy olarak tüplü fidandan daha boyludur ve ortalama 0,80 ile 1,50 metre arasında boyu olduğu için ve yüksek yerler hariç bakımı da iyi olursa tüplü fidandan daha hızlı gelişim gösterdiği saptanmıştır.

Fidan Dikilme Yöntemleri

Fidan Nasıl Dikilir?
Toprak hazırlanır: Dikim yapılacak bahçe bölümü kısmen veya tamamen gübrelenir, sürülür. Bir miktar nehir veya ocak kumu eklenebilir.
Çukur hazırlanır: Çukurlar, dikilecek fidanın veya ağacın kök hacmini kapsayacak boyutlarda olmalıdır. Çukur derinliği (diz boyu dediğimiz), 60 cm.’den az olmamalıdır. Şayet fidan dikilecek topraklar işlenmemiş veya iyi işlenmemişse, o takdirde çukur ebadı biraz daha büyük tutulur, işlenmemiş topraklarda çukurdan çıkan toprakların üstten çıkarılan ayrı, alttan çıkanları ayrı bir yerde toplanır ve çukur doldurulurken üstten çıkan alta, alttan çıkan toprak ise üst tarafa konur.
Çukur dipleri kabartılır: Çukur dipleri, toprak işlenmiş olsun veya olmasın mutlaka bir miktar kabartılmalı ve sulanmalıdır. Çukur çapları derinliğinden bir miktar geniş tutulursa iyi olur. Çukurların dikim zamanından bir süre evvel açılıp, mümkünse donlu bir periyot geçirmesinin faydalı olacağını söyleyebiliriz.
Dikim sahası kuvvetli rüzgarlara karşı ise, dikimden 10-15 gün evvel dikilecek fidanın boyuna göre hazırlanacak bir herek, çukurun tam tabanına saplanır. Hereklerin oldukça düzgün ve budaksız olması, kabuklu ise, kabuklarının soyulması iyi olur. Hereğin toprağa saplanacak ucunun yakılmış ve katranlanmış olması ömrünü uzatır.
Fidan çukura yerleştirilir: Dikilecek bitkilerin tüplü veya açık kök  şeklinde tercih edilebilir.Tüplü fidan  (kökündeki toprakla birlikte ve içerdiği nemi koruyacak şekilde naylon torba, saksı v.b gibi kap içindeki fidanlara tüplü fidanlar diyoruz). Tüplü bitkinin kökünü saran kap, hemen çukurun başında, kökü saran toprağı dağıtmadan, dikkatlice çıkarılıp elde tutulur. Diğer bir kişinin yardımı ile fidan çukura yerleştirilir, çukur toprakla doldurulur. Doldurulan toprak ayakla basılarak bir elimizle de fidan tutularak sıkıştırılır. Dikim esnasında fidan kökleri rüzgâr almamalı, direk güneş ışığına maruz kalmamalıdır.
Toprağın seviyesi kök boynu hizasına gelinceye kadar doldurma ve sıkıştırma işine devam edilir. Toprak doldurulurken ayakla iyice sıkıştırmak ve toprak içinde boşluk kalmamasına dikkat etmek lazımdır. Fidan çevresinde 80–100 cm çapında, 10-15 cm derinliğinde sulama çanağı hazırlanır.Diekecek olduğumuz fidan açık kök fidan ise ihtiyacı varsa önce kök budamasını yapıyoruz ve ardından yukarıdaki islemleri yine yapıyoruz.
Can suyu verilir: Dikim işi bitince “can suyu” denilen ilk su verilir. Burada toprağın çamur haline gelmemesine dikkat etmek lazımdır. Can suyundan sonra özellikle yaz aylarında 15 günde bir sulanarak mümkünse çapalanması çok yararlıdır. Çapalamanın, toprakta oluşan ve evoporasyonu hızlandıran kapilariteden kaynaklanan kaymaklanma olayını önleyeceğini hatırlayalım.
Dikim sırasında nelere dikkat etmeli?
Havanın kapalı olduğu bulutsuz ve rüzgârsız günler tercih edilmelidir
Ağır topraklarda, yağmurlu havalarda dikim yapmaktan kaçınılmalıdır.
Dikim yapılacağı esnada bitki, kuvvetli güneşin etkisinden korunmalıdır.
Dikilecek fidanda kök kıvrılması, gövde ve dal yaralanması olmamalıdır.
Çıplak köklü fidanlar sadece uygun mevsimde dikilmelidir
Fidan dikilirken köklerin hava ile uzun süre temas ettirilmemesi gerekir.

Bahçe Takvimi

Bahçe Takvimi
OCAK
- Ekolojik koşullar gözönüne alınarak budama işlemi yapılır.
- Çiftlik gübresi sonbaharda verilmemiş ise bu ayda mutlaka verilmelidir.
- Kışı meyve fidanlarında geçiren zararlılara karşı ilaçlama mutlaka yapılmalıdır.
- Fidan dikimi yapılır.
ŞUBAT
- Ocak ayında yapılması gereken işlerden, gerçekleştirememiş olanlar sonuçlandırılır.
- Uygun hava koşullarında toprak işlemesine başlanır.
MART
- Yüksek yörelerde fidan dikimi sürdürülür.
- Toprak işleme bitirilir.
- Gübreleme işlemi tamamlanır.
- Budama tamamlanır.
- Tarımsal mücadeleye devam edilir.
 NİSAN
- Fidanlıklarda ot çapası yapılır.
- Nisan ayının ilk haftasında , yabani meyve ağaçlarında ve çeşit değiştirmelerde , kalem aşısı işleri sonuçlandırılır.
- Meyve bahçelerinde toprak işlemesi bitirilir.
- Tüplü fidanların dikimi yapılır.
 MAYIS
- Yeni kurulan bahçelerdeki fidanlar sulanır ve ot çapası yapılır.
- Yeşil sürgün budaması yapılır.
- Ayın son haftasında , obur dallar ile piçleri temizlemek zorunludur.
.- Meyve a ğaçlarında , zirai mücadele işleri sürdürülür.
-Tüplü fidan dikimine devam edilir.
 HAZİRAN
- Ot mücadelesi sürdürülür.
- Ekolojik duruma göre sulama yapılır
- Ay sonuna doğru şeftali, erik, kiraz ve yazlık elma hasadı yapılır.
- Elma ve armutlarda karaleke, elma iç kurdu, kırmızı örümcek ve diğer zararlılara karşı mücadele işleri sürdürülür.

TEMMUZ
- Meyve bahçelerinde ot alma ve sulama işlerine devam edilir.
- Elma içkurdu, kırmızı örümcek, yaprak galerileri ve diğer zararlılara karşı ilaçla mücadele sürdürülür.
- Çöğür tavaları sulanır, otları alınır ve yapılan göz aşıları kontrol edilir.
 AĞUSTOS
- Evvelce yapılmış sürgün aşılarından süren sürgünlerin, rüzgardan kırılmaması için bağlama işlemi yapılır.
- Havalar kurak gidiyorsa sulama işlemi sürdürülür.
- Fidanlıklarda ve meyve bahçelerinde hastalık ve zararlılarla mücadele yapılır.
 EYLÜL
- Çeşitli meyve türlerinde hasada başlanır.
- Meyve bahçelerinde ve fidanlıklarda zirai işlemleri sürdürülür. (Tüketici sağlığı yönünden, meyveli ağaçlarda ilaçlı mücadeleye, hasada 21 gün kala son verilmelidir.)
 EKİM
- Hasadın tamamlandığı bahçelere çiftlik gübresi verilir.
- Fidan çukurlarının yerleri işaretlenir ve çukurlar açılır.
- Fidanlıklarda manas ve diğer toprakaltı zararlılarına karşı ilaçlama ve benzeri mücadele yöntemleri uygulanır.
- Kurumuş, hastalıklı fidan ve dallar budama yoluyla çıkarılıp, yok edilir.
KASIM
-Fidan dikimine hava koşullarına göre başlanır(Fidan dikiminde en iyi sonuç alınır)
- Fidan çukurlarının açılmasına devam edilir.
- Fidanlıklarda söküm ve hendekleme işlerine başlanır.
- Fidan taşımacılığında karantina kontrolleri yapılır.
- Genç meyve bahçelerinde şekil budaması yapılır.
- Kışı ılık geçen yerlerde, kış budamasına başlanır.
- Fidan dikim işleri yapılır.
- Toprak işlemesi ile birlikte, çiftlik gübresi uygulaması da sürdürülür. Aynı zamanda, fosforlu ve potaslı gübrelerin verilmesine de başlanır.
ARALIK
- Yeni kurulacak bahçeler ile ilgili işlerin yapılmasına başlanır.
- Kışlık budama,-sakıncalı durumların dışında yapılır.
-Fidan dikimine devam edilir.(Fidan dikiminde en iyi sonuç alınır)

Meyve Bahçesinde Dikkat Edilmesi Gerekenler

MEYVE BAHÇESİ TESİSİ
Meyve ağaçları dikildikleri plantasyonlarda toprağı tür ve çeşit özelliklerine bağlı olarak çok uzun yıllar muhafaza ederler. Kurulurken yapılacak hatalar uzun yıllar sonra ortaya çıkacağından kaybolacak ürün hem üretici hem de milli ekonomi yönünden önemlidir. Bu sebeple bir yerde meyve bahçesi kurarken hataya düşmemek için şu hususları göz önünde bulundurmamız gerekir: 
A.    Meyve bahçesi kurulacak yerin seçimi  
B.    Meyve çeşitlerinin biyolojik özellikleri
C.    Ekonomik ve kültürel şartlar
D.     Fidanların dikim işlemleri
E.     Dikilecek çeşitler ve anaçlara göre dikim mesafeleri
A. MEYVE BAHÇESİ KURULACAK YERİN SEÇİMİ

 Herhangi bir yere dikilen meyve fidanının tutması, gelişmesi ve meyveye  yatması,  her  yıl  muntazam  mahsul  vermesi  çeşit özelliklerini göstermesi ve her yönüyle başarılı bir meyvecilik yapmak için etkili temel faktörler;
a) İklim, b) Yer ve Yöney, c) Topraktır.
Meyve tür ve çeşitlerini iklim istekleri bakımından oldukça önemli farklar gösterirler. İklim faktörlerine yeterince müdahale yapılmadığı için yetiştirilecek meyve tür ve çeşitlerini o yerin iklim isteklerine göre tespit etmek gerekir. Meyvecilikte dikkat edilecek iklim özellikleri şunlardır.
1 . İlkbaharda meydana gelen geç donların tarihleri,
2. Kış aylarında meydana gelen en düşük sıcaklıklar ve süreleri,
3. Yaz aylarında meydana gelen en yüksek sıcaklıklar,
4. Yıllık sıcaklık ortalaması,
5. Yıllık yağış toplamı ve yağışların mevsimlere göre dağılımıdır.
6.Meyve ağaçları için önemli olan yağışların mevsimlere düzenli bir şekilde dağılması

 Nem :

Toprakta Nem
 Meyvenin şekil, irilik, kalite ve rengi üzerine etkilidir.

Havada Nem
 Düşük ise dişicik tepesindeki sıvının kurumasına sebep olur ve  polen tozları çimlenemez. Ayrıca meyvelerde silkmeye sebep olur. Yüksek nispi nem meyvelerde paslanmaya ve mantari hastalıkların yayılmasına sebep olur.

Işık:
 Bitkilerin hayati faaliyetlerini devam ettirmeleri için güneş ışığında bulunan bütün ışınların bulunması gerekir.

Hakim rüzgarlar ve korunma
Rüzgarların bilhassa döllenme ve toprağın havalanması yönünden faydaları  vardır. Yapılacak rüzgar kıran tesislerinin etki derecesi bu tesisin yüksekliği ve hava geçirgenliğine bağlıdır.

Yer ve Yöney

Yer
: Bazen yerel iklim şartları o derece büyük değişikliklere sebep olur ki içinde bulundukları ana iklim bölgesinde yetişmeyen meyve tür ve çeşitleri bu yerel iklimde normal olarak yetiştirilebilirler. Topoğrafik bakımdan meyve bahçesi tesisi için en uygun yerler etraftaki araziden kısmen yüksek ve hava drenajı iyi olan yerlerdir. Soğuk hava yukarıdan aşağıya doğru aktığı için böyle yerlerde don tehlikesi çok azdır.

Toprak
:Toprak meyve ağaçlarının büyümeleri, verimlilikleri, kalitesi ve depolama özellikleri üzerine etkili olan bir faktördür. Genel olarak derin, nemli ve geçirgenliği iyi olan kolay işlenebilir, humusça zengin olan topraklar en uygun bahçe topraklarıdır. Meyve bahçesi kurarken özellikleri yönünden üzerinde durulması gerekli hususlar şunlardır :
1 . Toprak tipleri,
2. Toprak tipleri ve taban toprağının özellikleri
3. Taban suyunun yüksekliği
4. Taban reaksiyonu ve tuzluluk
5. Toprak yorgunluğu

Toprak Tipleri

a. Kayalıklar:
 Meyveciliğe pek uygun değildir.

b. Taşlı ve çakıllı topraklar:
 Fazla toprak ihtiva ediyorlarsa iyi sulama ve kuvvetli gübreleme ile meyvecilik yapılabilir.

c. Kumlu topraklar:
 Kolay işlenebilir, su tutmayan topraklardır. Tamamen  kumdan  ibaret oldukları  zaman  meyveciliğe yaramazlar.

d. Killi topraklar:
  İyi drene edilen organik gübreleme ile meyvecilik yapılabilir.

e. Kireçli topraklar:
 Killi toprağın özelliklerine çok benzer, kireç oranına göre farklı meyveler yetiştirilebilir.

f. Tınlı topraklar:
 Meyvecilikte en makbul topraklardır.

g. Humuslu topraklar:
 Kolay işlenebilirler, meyveciliğe çok uygun topraklardır.

Toprak derinliği ve taban toprağının özellikleri:
  Meyve ağaçlarının kökleri tür ve çeşit özelliğine bağlı olarak 1-8 metre arasında uzar. Ancak en az iki metre aynı profile sahip toprak meyvecilik için gereklidir.

Taban suyu yüksekliği:
 Toprak yüzeyine yakın kök yapan meyve ağaçları için bir metre, diğerleri için ise iki metreden daha yukarı çıkması istenmez.

Toprak reaksiyonu ve tuzluluk:
 Toprak reaksiyonu PH ile gösterilir. Meyve ağaçlarının önemli bir kısmı PH 6-8 arasında başarı ile yetiştirilirler. Tuzların toprakta yığılmaları tuzlaşmaya sebep olur.

Toprak yoğunluğu
: Uzun yıllar aynı bahçede bir tek meyve türünün yetiştirilmesi sonucu, her türlü teknik ve kültürel şartlar yerine getirilse de iyi gelişmedikleri görülür.

 B. MEYVE  ÇEŞİTLERİNİN  BİYOLOJİK  ÖZELLİKLERİ
Birçok meyve tür ve çeşidinde ağaçların ürün verebilmeleri için mutlaka yabancı tozlanmaya ihtiyaç vardır. Meyve ağaçları bol çiçek açtıkları  halde  çok  az  meyve bağladıkları hatta hiç meyve yapmadıklarına dair şikayetlere sık sık rastlanır. Böyle hallerde ilk akla gelecek husus iyi dölleyici çeşit eksikliğidir.
Bugün  meyve türlerinden elma, armut, kiraz, erik, badem çeşitlerinde tozlanma problemi vardır. Bazı hallerde fındık, ceviz, kestane ve zeytinlerde yabancı döllenme ürünü arttırmaktadır. Genel olarak ayva, kayısı, şeftali (J.H. Hale hariç) nektarinler döllenmeye ihtiyaç duymazlar. Kendine kısır çeşitlerle meyve bahçesi kurarken mutlaka dölleyici çeşit dikmek gerekir. Dölleyici çeşit seçerken dikkat edilecek hususlar şunlardır;
1.      Dölleyici ve döllenecek çeşit aynı zamanda çiçek açmalı,
2.      Dölleyici çeşit bol miktarda çiçek tozu meydana getirmeli,
3.      Dölleyici çiçek tozlarının çimlenme gücü yüksek olmalı,
4.      Dölleyici çeşit ticari kıymette olmalı,
5.      Dölleyici çeşit periyodizite göstermemeli,
6.      Dölleyici çeşidin döllenecek çeşitle aynı yaşta çiçeklenmeye başlaması gerekir.

C. EKONOMİK VE KÜLTÜREL ŞARTLAR
Ekonomik şartların başında ulaştırma ve pazar imkanları gelir. Ulaştırma imkanları  elverişli  olmayan yerlerde  bahçe  kurarken kurutmalık ve işlenebilir çeşitlerin seçilmesi gerekir. Pazara yakın yerlerde pazar isteklerine ve ekolojik şartlara göre her türlü meyve yetiştirilebilir. Kültürel şartlar ise; sulama imkanları, gübre ve işçi temini, mücadele ve depolama tekniğini içerir.

Uygun bir meyve fidanında (uygun bir anaç üzerinde) aranan özellikler şunlardır:
1. İsmine doğru olması, 
2. Uygun anaç üzerine aşılı olması,
3. Fidan bir yaşında olmalı,
4. Çeşidin ve anacın gerektirdiği boyda ve kalınlıkta olmalı,
5. Gövde düzgün ve pişkin, gözler iyi teşekkül etmiş olmalı,
6. Aşı yeri kapanmış olmalı,
7. Bol saçak köklü olmalı ve her yöne dağılmalı,
8. Hastalık ve zararlılardan ari olmalıdır.  

D. FİDANLARIN  DİKİMİ

a. Bahçe yerlerinin dikime hazırlanması:
  Meyve  bahçesi kurulacak yer yeni bir arazi, diğer mahsüllerin yetiştirildiği bir yer veya eski bir meyve bahçesi yeri olabilir. Böyle yerleri tek tek incelersek ne zaman meyve bahçesi kurulacağını daha iyi anlarız.
1 . Fundalık arazide meyve bahçesi kurmak: Bir yıl sürülerek tarla ekilir. O yıl meyvecilikte kullanılmaz.
2. Orman açmaları: Meyve bahçesi kurmak için iki yıl tarla bitkileri ekilir, üçüncü yıl meyvecilikte kullanılır.
3. Eski meyve bahçeleri: 3-4 yıl tarla bitkilerine ayrılır. Tür değiştirilerek meyvecilik yapmak faydalıdır.
4. Bataklık ve turbalar: Kurutulan arazi iyi drene edilirse iki yıl tarla bitkilerinden sonra meyvecilik yapılabilir.
5. Tarla yerine meyve bahçesi kurmak: Toprak hazırlığı yapılar o yıl meyvecilik yapılabilir.

b. Toprak tesviyesi:
  Sulama,  toprak  işleme,  gübreleme, mücadele ve hasat işlemlerini daha kolay yapabilmek için tesviye edilmiş bir bahçeye ihtiyaç vardır. Tesviye edilecek yerin büyüklüğü ve tesviye işinin durumuna göre bel, döner pulluk, tesviye bıçağı veya skrayper ile tesviye yapılır. Böylece arazi istenilen şekle sokulmuş olur.

c. Bahçenin çevrilmesi:
 Yeni dikilen fidanları hayvanlardan korumak arazinin çevresini belirlemek ve rüzgarların etkisini azaltmak için arazi çevirmesi yapılır.  Ekonomik durum veya amaca göre kullanılacak malzemeler şunlardır;
1. Dikenli teller, 2. Taş duvarlar, 3. Kuru veya yeşil çitlerdir.

d. Dikim şekilleri:
 Düz arazilerde genellikle kare, dörtgen, satranç ve  üçgen  dikim  uygulanır.  Meyilli  arazilerde terasların eğrilerine paralel şekilde kontur dikim uygulanır.

e.  Fidan  yerlerinin  işaretlenmesi  ve  fidan  çukurunun açılması:
  Bahçe kenarından yarım ağaç kadar mesafe  bırakılır. Önceden hazırlanan telin üzerini pamuk ipliği ile fidan aralığı kadar bağ yapılır. Bu kenara fidan kazıkları çakılır. Bunlara herhangi bir yolla dik çıkılarak diğer sıralar işaretlenir. Bu işaretlerde dikilen kazıklar çukur açılırken kaybolacağı için dikim tahtası ile bunların iki yanına kazıklar çakılır ve işaret kazıkları çıkartılır. Dikim tahtası 10-15 cm enine ortasında bir taraftan oyuk ve ortaya 50-60 cm mesafede iki tarafta oyuğa gelen bir tahtadır. Fidan çukurlarının açılması genellikle 50-70 cm çapında ve 50-70 cm derinlikte açılırlar. Çukurdan çıkarılan üst toprak bir tarafa alt toprak iyi olur ve toprak diğer tarafa konur.

f. Fidanların dikimi:
 Fidanlar dikilmeden evvel budanırlar. Buna dikim budaması denir. Bu budama ile fidanların söküm sırasında ezilen, kopan, yaralanan kökleri kesilir. Birbirinin üzerine gelen kökler çıkarılır. Fidanda eğer dallanma varsa mutedil iklimlerde dikimde karasal iklimlerde (yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlı iklimler) gözler şişmeden yere bakan ikinci göz üzerinde budanırlar. Bu bize fidana ileriki devrelerde istediğimiz şekli vermemize yardımcı olur. Fidanı yerine dikerken dikim tahtasını çaktığımız yan kazıklara getiririz, böylece tahtanın ortasındaki oyuk fidanın yeri olur, fidanın aşı yerinden 10 cm kadar yukarıya gelen kısmına oyuğa çakıştırarak toprak doldurmaya başlarız. Önce üst toprağı sonra alt toprağı üste atarız.  Doldurma sırasında ve  sonunda toprağı  güzelce  tavsiye edilen dozda gerekli gübreyi atar ve sıkıştırırız, sulama yaparız.

g. Fidanların dikim zamanı:
 Kışları çok sert geçmeyen veya toprağın karla örtülü bulunması sebebiyle toprağın derinlerine kadar donmadığı yerlerde fidanlara sonbahar dikimi uygulanır. İlkbaharda yapılacak dikimler bilhassa geç kalınırsa çok tehlikelidir, fidanların tutma oranı düşer.

Fidan Satın Alınırken Dikkat Edilmesi Gerekenler

FİDAN SATIN ALIRKEN NELERE DİKKAT EDİLMELİ
1)Herhangi bir fidan alırken fidan satıcısına “ Zirai Mücadele ve Karantina Taşıma ve Satış Sertifikası”  olup olmadığını mutlaka sorunuz.
2) Zirai Mücadele ve Karantina Taşıma ve Satış Sertifikası”  varsa veriliş tarihine bakınız.                            
3) Seçilecek fidanın sertifikalı olup olmadığına dikkat edilmeli ve mutlaka üzerinde etiket olan fidanlar tercih edilmelidir.
4)Fidanların köklerinin çürük olmamasına dikkat ediniz.Fidanların köklerinde mantarlanma yani nemotod(kök kanseri) varsa almayın
5)Fidanların kök, gövde ve dallarında yumrular olmamalıdır. Bu yumrular hastalık belirtisi olabilir.
6)Fidan alırken aşı yerine çok dikkat edilmelidir. Anaç ile kaynaşma yerini görmemiz ve aşılı olduğuna bakmamız gerekir.
7)Fidanların gövdesinde kabuklu bit ve benzeri zararlılar olmamalıdır. Fidanların görünümü canlı ve parlak olmalıdır.
8)Saçak köklerin iyi gelişmiş olmasına dikkat edilmelidir

Toprak Analizi İçin Araziden Nasıl Toprak Alınır?

Araziden Nasıl Toprak Alınır?

Toprak örneği almak için aşağıda şekilde görünen sonda, burgu veya bel kürek kullanılır.

Toprak örnekleri tarladan, meyve bahçesinden veya seranın bir ucundan diğerine uzanan düz bir hat üzerinden alınmayıp şekilde gösterildiği gibi zig-zag bir çizgi üzerinde 15–20 adımda bir alınmalıdır.
Tek yıllık tarla bitkileri ve sebze yetiştirilecek alanlardan toprak örneği alınırken zig-zag hattın köşelerindeki her noktadan V şeklinde 30 cm derinliğindeki çukur açılır. Daha sonra bu çukurun bir yüzeyi düzeltilerek bu yüzeyden 3-4 cm kalınlığında bir toprak dilimi alınır. Alınan kovalar bir plastik kovada biriktirilir.

Meyve bahçeleri ve bağlardan 0-30 cm ve 30-60 cm olmak üzere iki farklı derinlikten şekilde açıklandığı gibi toprak örneği alınır. Alınan bu topraklar bir plastik kovada biriktirilir.

Her iki noktadan aynı şekilde alınan toprak örnekleri kova içerisinde iyice karıştırılır. Bu karışımlardan en fazla 1 kg. toprak örneği iri taş, çöp ve yabancı maddelerden temizlenerek ayıklanır, etiketlenerek vakit geçirmeden laboratuara ulaştırılır.

Azot Gübresi Uygulaması Nasıl Olur?


Yaprak ve toprak analizi yapılmadan gübrelemeyi ticari ve iyi tarım uygulamalarına uygun yetiştiricilikte hiç öngörmesek de aşağıda genel olarak meyve ağaçlarınız için kullanabileceğiniz pratik bir gübre miktarı tesbit formülü bulacaksınız.

Öncelikle gübrenizin üzerindeki oranı okuyun. % 26, % 46 gibi bir oran verir.%46 azot içeren bir gübrenin 100 kg ında 46 kg azot var demektir. Geri kalanı dolgu maddesidir.Bu bilgiden sonra formüle

Ağacınyaşı (yıl) x 2,27
-------------------------- =kg gübre /ağaç
Gübrenin % azot içeriği

Farzedelim ağacımız 10 yaşında bir kiraz ve biz Amonyum sülfat (%21 N) ile gübreleyeceğiz.

10 x 2,27
------------- = 1.08 kg gübre /ağaç başına vermeliyiz.
21

Elbette bu çok genel bir değerlendirme.Toprakta ne kadar azot var, bitkinin ne kadara ihtiyacı var mutlaka analiz yaptırmalıyız.

Bir de ağaçların gübrelenmesinde asla ve asla unutulmaması gereken konu şu, gübreler mutlaka ağacın dibine değil, taç iz düşümüne verilmelidir.